ปชช.พอใจบริการบัตรทอง 8.29 คะแนนจากเต็ม 10

ปชช.พอใจบริการบัตรทอง 8.29 คะแนนจากเต็ม 10
เอแบค เผยประชาชนพอใจ ประกันสุขภาพถ้วนหน้า 8.29 คะแนน จากเต็ม 10 โดยกลุ่มรายได้ต่ำพอใจสูงกว่ากลุ่มอื่น คนอีสานมากสุด ตามด้วยคนเหนือ ส่วนผู้ให้บริการในสถานพยาบาลตระหนักถึงประโยชน์ที่ให้กับผู้ใช้บริการ แต่มองว่าปัญหางบประมาณเป็นสิ่งที่กระทบต่อการทำงานมากสุด...นพ.จรัล ตฤณวุฒิพงษ์ ประธานคณะอนุกรรมการสื่อสารและประชาสัมพันธ์ กรรมการหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ กล่าวว่า ศูนย์วิจัยความสุขชุมชน มหาวิทยาลัยอัสสัมชัญ ได้ดำเนินโครงการสำรวจวิจัยเรื่อง ความคิดเห็นของประชาชน และผู้ให้บริการต่อโครงการหลักประกันสุขภาพถ้วนหน้า (พ.ศ. 2555) พบว่า ประชาชนส่วนใหญ่มีความพึงพอใจต่อการได้รับสิทธิหลักประกันสุขภาพถ้วนหน้า โดยให้คะแนนความพึงพอใจ (จาก 1-10 คะแนน) เฉลี่ยเท่ากับ 8.29 คะแนน ซึ่งคนที่ เคยใช้สิทธิบัตรประกันสุขภาพถ้วนหน้าจะมีความพึงพอใจสูงมากกว่าคนทั่วไปนอกจากนี้ พบว่าผู้ที่เคยใช้สิทธิบัตรหลักประกันสุขภาพถ้วนหน้าในการรักษาพยาบาลในรอบ 6 เดือนที่ผ่านมา มีค่าคะแนนความพึงพอใจเฉลี่ยเท่ากับ 8.63 คะแนน ผลสำรวจยังพบว่า ประชาชนให้ความสำคัญต่อ คุณภาพการรักษาพยาบาลของแพทย์ มากที่สุด รองลงมาคือ คุณภาพด้านยา และคุณภาพด้านเครื่องมือและอุปกรณ์การแพทย์ตามลำดับ และกลุ่มตัวอย่างร้อยละ 94.8 มีความตั้งใจที่จะไปใช้บริการต่อไป ข้อสังเกตจากการศึกษากลุ่มประชาชนพบว่า ความพึงพอใจมีความแตกต่างกันในแต่ละกลุ่มประชากร กลุ่มคนอายุมาก กลุ่มเป็นม่าย/หย่า/แยกกันอยู่ กลุ่มคนที่มีการศึกษาต่ำ กลุ่มเกษตรกร/ประมง/รับจ้างทั่วไป กลุ่มคนที่มีรายได้ต่ำ จะมีความพึงพอใจสูงมากกว่ากลุ่มอื่นๆ ขณะที่กลุ่มประชาชนในภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีความพึงพอใจสูงสุด (8.66 คะแนน) รองลงมาคือ ภาคเหนือ (8.28 คะแนน) ภาคกลาง (8.19 คะแนน) กรุงเทพฯ (7.90 คะแนน) และภาคใต้ (7.82 คะแนน)ส่วนกลุ่มผู้ให้บริการพบว่า มีความพึงพอใจต่อโครงการหลักประกันสุขภาพถ้วนหน้า 7.08 คะแนน (จาก 1-10 คะแนน) เพราะเล็งเห็นประโยชน์ความพอใจในผลที่เกิดกับประชาชนมากกว่าผลที่เกิดกับตนเอง และความพึงพอใจปี 2555 ดีกว่าความพึงพอใจปี 2554 ที่ได้คะแนน 6.99 ขณะที่ผลสำรวจการให้ความสำคัญต่อการปฏิบัติงาน ให้ความสำคัญกับความคาดหวังของผู้ป่วยมากที่สุด 8.63 คะแนน รองลงมาคือ ความเพียงพอของงบประมาณดำเนินการ และความถูกต้องของการจ่ายชดเชยให้สถานพยาบาลตามลำดับ มีความคิดเห็นต่อระดับความรุนแรงของปัญหาที่เกิดขึ้นจริงในการปฏิบัติว่า ความเพียงพอของงบประมาณรุนแรงที่สุด รองลงมาคือ ความคาดหวังต่อผู้ป่วย และความเพียงพอของผู้ให้บริการตามลำดับ