พอแล้วรวย เงื่อนไขการล่มสลาย

พอแล้วรวย เงื่อนไขการล่มสลาย





คมชัดลึก : เดือนเมษายนซึ่งเป็นเดือนที่คนไทยฉลองสงกรานต์วันขึ้นปีใหม่ไทย แต่เมษายนปีนี้เป็นอีกสงกรานต์ในประวัติศาสตร์ชาติไทยที่คนไทยต้องร้องไห้กับเลือดคนไทยกันเองที่นองเต็มถนนราชดำเนินเพราะความขัดแย้ง ต่างความคิด ต่างสี ฤาประเทศไทยกำลังเดินเข้าสู่การล่มสลายเหมือนกับหลายๆ สังคมในอดีต ที่เปลี่ยนผ่านจากความเจริญรุ่งเรือง สู่ความตกต่ำและล่มสลายในที่สุด








 หนังสือ Collapse: How Nations choose to fail or Succeed โดย จาเร็ด ไดมอนด์ ตีพิมพ์ในปี 2007 ได้ชี้ให้เราเห็นว่าสังคมสังคมหนึ่ง ประเทศชาติหนึ่งๆ สร้างเงื่อนไขที่นำพาตนเองไปสู่ความเจริญรุ่งเรือง หรือหายนะล่มสลายอย่างไร และได้หยิบยกสิ่งที่เกิดขึ้นจริงจากสังคมที่ได้ล่มสลายไปทั้งชนชาติโบราณ เช่น ชนชาติมายันไวกิ้ง อีสเตอร์ และชนชาติสมัยใหม่ที่กำลังประสบกับปัญหาอย่างหนักยากแก่การฟื้นตัว เช่น อัฟกานิสถาน มาเป็นบทเรียนให้พวกเราได้เรียนรู้กัน
 อาจารย์ยักษ์คิดว่าหนังสือเล่มนี้เหมาะสมกับสถาณการณ์บ้านเมืองในขณะนี้อย่างยิ่งและน่าจะให้สติคนไทยได้มากว่า “เรา” กำลังสร้าง “เงื่อนไข”ของสังคมเราให้เดินทางไปสู่การล่มสลายใช่หรือไม่ โดยจะขอยกเอาเรื่องราวของชนชาติในหมู่เกาะอีสเตอร์มาเป็นกรณีศึกษาชนชาติในหมู่เกาะอีสเตอร์ที่ล่มสลายไปแล้วมีตัวตนอยู่ในประวัติศาสตร์ระหว่าง ค.ศ 1000-1400 นักประวัติศาสตร์พบว่า เกาะอีสเตอร์มีความอุดมสมบูรณ์ สังคมเกาะอีสเตอร์เป็นสังคมที่มีความเจริญและมีอารยธรรม ขนาดที่คนในเกาะนี้สามารถแกะสลักรูปปั้นหินยักษ์ที่มีน้ำหนักมากถึง 270 ตัน และสามารถขึงให้รูปปั้นยักษ์จำนวนนับร้อยเหล่านี้ตั้งตระหง่านได้โดยปราศจากเครื่องทุ่นแรงใดๆ
  แต่ในปี ค.ศ 1722 ที่ชาวยุโรปค้นพบเกาะอีสเตอร์นั้น ปรากฏว่า อีสเตอร์เป็นเกาะร้าง แห้งแร้ง ไม่มีต้นไม้ มีแต่หญ้า และวัชพืช จากการศึกษาทางโบราณคดีพบว่า การล่มสลายของชนชาติอีสเตอร์นั้นมิได้เกิดขึ้นอย่างเฉียบพลัน แต่ดำเนินไปหลายศตวรรษ เริ่มต้นจากการทำลายสิ่งแวดล้อม การตัดไม้ทำลายป่า เพื่อเอาไม้มาทำเรือแคนู แต่อัตราการทำลายนั้นรวดเร็วกว่าการทดแทน ในไม่ช้าชาวอีสเตอร์ก็พบว่า ป่าไม้ที่ลดลงทำให้สัตว์น้อยใหญ่ในป่าลดลง อาหารการกินที่ได้จากป่าก็เริ่มขัดสน ไม้ที่น้อยลงทำให้มีเรือแคนูน้อยลง หาสัตว์น้ำได้ยากขึ้น และพื้นที่ป่าที่เสียไปทำให้เกิดปัญหาดินกัดเซาะ หน้าดินพังทลาย ธรรมชาติเริ่มไม่อุดมสมบูรณ์จนทำให้ชาวเกาะอีสเตอร์ปลูกอาหารไม่เพียงพอที่จะเลี้ยงประชากร
  การทำลายสิ่งแวดล้อมที่เป็นพื้นฐานทรัพยากรในการดำรงชีวิตของชาวเกาะอีสเตอร์ดำเนินอยู่เป็นเวลาหลายศตวรรษ ผลสุดท้ายธรรมชาติหมดความสมบูรณ์ ทำให้เกิดการขาดแคลนอาหารอย่างหนัก เป็นสาเหตุให้ชาวอีสเตอร์ถึงขั้นทำสงครามแย่งชิงกันเอง และสุดท้ายก็ฆ่ากันเพื่อเอาเนื้อมนุษย์มาเป็นอาหาร จนสังคมอีสเตอร์ก็ถึงกาลอวสาน เหลือไว้แต่เรื่องราวทางประวัติศาสตร์โบราณคดีให้เราได้ศึกษา
 ความขัดแย้งของสังคมไทยในขณะนี้ ลึกลงไปของความแตกต่างทางความคิดก็มีสาเหตุมาจาก การกระจายทรัพยากรที่ไม่เป็นธรรม และในภาวะที่ทรัพยากรของประเทศกำลังเสื่อมถอยอย่างรุนแรง การต่อสู้แย่งชิงจะหนักหน่วงขึ้น บทเรียนของอีสเตอร์บอกเราว่าเราได้สร้างเงื่อนไขแรกแห่งการล่มสลายแล้วนั่นคือ การทำลายทรัพยากรธรรมชาติ และกำลังก้าวเข้าสู่เงื่อนไขที่สอง คือความขัดแย้งจากการแย่งชิงที่แสดงออกในรูป ความขัดแย้งทางความคิดและกำลังพัฒนากลายเป็น “สงครามกลางเมือง” สิ่งนี้กำลังดำเนินอยู่ หากคนไทยไม่มีสติพอที่จะเรียนรู้ และเอาตนเองออกจากเงื่อนไขแห่งหายนะนี้ เราก็กำลังเดินทางไปสู่ถนนแห่งการล่มสลายจริงๆ        "อาจารย์ยักษ์ มหาลัยคอกหมู"








ข่าวที่เกี่ยวข้องถึงเวลาคืนชีวิตให้แผ่นน้ำ กำพืชสยาม


NEWSblank ข่าวออนไลน์
เรียนภาษาอังกฤษ | หอพัก | ดาวน์โหลด | vol6